Postawa Uległa kontra Agresywna
Postawa uległa, bierna, może brać się z lęku wobec innych, z obawy o utratę ich sympatii, z chęci uniknięcia konfliktów, z braku pewności siebie. Narysowana postać człowieka, który ma następujące myśli (pojawiają się w chmurkach nad jego głową): On zacznie na mnie krzyczeć, Boję się jego reakcji. Nie chce stracić jej sympatii. Przestanie mnie lubić. Lepiej nie reagować bo tylko kłótnia z tego będzie. Jestem za mało pewny siebie. Nie mam siły przebicia. Zasadą postępowania jest tu rezygnacja ze swoich zadań, celu na korzyść realizacji zadań i celu innych. (Wokół postaci coraz więcej dokumentów)
Osoby uległe przybierają zazwyczaj postawę skuloną, pochyloną, nieśmiało uśmiechają się lub przybierają wyraz twarzy „przepraszam, że żyję”. Ręce chowają za siebie, lub ciągle coś nimi nerwowo skubią. Na ogół unikają kontaktu wzrokowego i mają głos ściszony o prosząco – przepraszającym tonie.
Asertywność – szkolenie: Warszawa
Rezultatem postawy uległej jest utrata szacunku otoczenia Nikt mnie nie szanuje, lekceważenie Nikt nie liczy się z moim zadaniem, utrata poczucia własnej wartości Mało znaczę, poczucie krzywdy Nikt mnie nie rozumie Czuje się wykorzystany, silny stres i wykorzystywanie przez innych.
Zupełnym przeciwieństwem postawy Uległej jest postawa Agresywna
U podstaw postawy agresywnej może leżeć poczucie wyższości (myśli: Jestem najważniejszy, Liczy się tylko moje zdanie), chęć zwrócenia na siebie uwagi (mówi: Macie mnie słuchać!!!!), wyładowanie złości (Mam dość, Jesteś idiotą, jesteś żałosny), chęć zmuszenia do uległości (Masz to zrobić, jeśli tego nie zrobisz to inaczej będziemy rozmawiać) oraz brak umiejętności innego zachowania się (Jak nie będę krzyczeć to nie będą mnie słuchać, Sam nie wiem co mam jeszcze zrobić). Zasadą postępowania jest realizacja jedynie swoich zadań i celu przy stracie i krzywdzie innych.
Osoby agresywne mają zazwyczaj bardzo napięte mięśnie ciała, wykrzywioną twarz i nienaturalnie sztywną pozycję ciała. Często pokazują coś palcem, świdrują innych spojrzeniem, mówią podniesionym, przechodzącym w krzyk głosem ostrzegawczo – zakazująco – grożącym. Czasem na odwrót, bywają tak nienaturalnie spokojni, że wszystkich wokół przechodzą ciarki. Mówią wtedy cedząc słowa.
Rezultatem tej postawy są ostre konflikty z ludźmi, utrata sympatii oraz szacunku otoczenia, często ośmieszenie się.
Jak widać i jeden i drugi sposób zachowania ma negatywne skutki. Istnieje jednak pastwa, która jest w opozycji do obydwu omówionych właśnie ? jest to postawa asertywna, ale o tym już na szkoleniu.