Wyliczenia zwrotu z inwestycji dokonuje się zgodnie z podstawowym modelem przedstawionym powyżej, w którym potencjalnie skomplikowany proces może zostać uproszczony poprzez rozdzielenie go na kolejno po sobie następujące etapy. W modelu ROI zwrot z inwestycji obliczany jest w sposób systematyczny. Przedstawienie kolejnych etapów krok po kroku sprawia, że cały proces staje się możliwy do opanowania, a jego użytkownicy mogą zajmować się w kolejności każdym zagadnieniem.
Model uwydatnia również fakt, że jest to proces logiczny i systematyczny, gdzie każdy kolejny krok wynika z poprzedniego. Zastosowanie tego modelu zapewnia spójność wszystkim dokonywanym przez użytkownika wyliczeniom zwrotu z inwestycji. Niniejszy wpis przedstawia rozwój pełnej metodologii ROI i pokrótce omawia każdy etap w obrębie modelu.
TWORZENIE METODOLOGII ROI
Tworzenie rozbudowanego procesu pomiaru i ewaluacji przypomina układankę, w której poszczególne części powstają i są kolejno umieszczane w odpowiednich miejscach. Rysunek poniżej przedstawia tę układankę oraz elementy potrzebne do stworzenia procedury pomiaru i ewaluacji. Pierwszym elementem są ramy ewaluacji, które kategoryzują dane. Procedura zrównoważonej karty wyników (Kaplan i Norton, 1996) albo cztery poziomy ewaluacji wprowadzone przez Kirkpatricka (1975) stanowią punkt wyjścia dla tworzenia tego rodzaju ram. Ramy wybrane dla przedstawionego tu procesu są modyfikacją czterech poziomów Kirkpatricka, uzupełnioną o poziom piąty, czyli zwrot z inwestycji.
Głównym elementem w układance jest model ROI, konieczny do tego, by pokazać, w jaki sposób zbiera się i analizuje dane, a także przekazuje je docelowym grupom odbiorców informacji. Model ten gwarantuje, że właściwe techniki i sposoby postępowania są stosowane w sposób spójny w odniesieniu do każdej w zasadzie sytuacji.
Trzeci element układanki to tworzenie standardów operacyjnych. Dzięki nim wyniki analizy są bardziej stabilne, a indywidualne preferencje osoby przeprowadzającej analizę nie mają na nie wpływu. Powielanie procesu ma zasadnicze znaczenie dla jego wiarygodności. Użycie standardów operacyjnych umożliwia powielanie – jeśli więcej niż jedna osoba ewaluuje konkretny program, rezultaty są zawsze takie same. W metodologii ROI standardy operacyjne nazywane są zasadami przewodnimi.
Odpowiednią uwagę należy też poświęcić kwestiom wdrażania, ponieważ proces ROI staje się rutynową częścią szkoleń i działania instytucji. Trzeba odnieść się do wielu zagadnień, takich jak umiejętności, komunikacja, role, osoby odpowiedzialne, plany i strategie.
Muszą wreszcie występować przykłady udanego zastosowania metody ROI oraz praktyka odzwierciedlająca wdrażanie procesu wewnątrz instytucji, następnie wartość, jaką zyskuje ona dzięki rozbudowanemu pomiarowi i ewaluacji oraz wpływ, jaki wywiera na instytucję konkretny ewaluowany program. Choć odwoływanie się do analiz przeprowadzanych w innych instytucjach może być pomocne, bardziej użyteczne i przekonujące są analizy przeprowadzane bezpośrednio wewnątrz własnej instytucji.
Jack J.Phillips: ROI czyli zwrot z inwestycji w szkolenia i rozwój kadr.